لبیک اللهم لبیک

وَإِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا
وهرگاه شما را به سلامی و درودى ستایش گفتند، پس شما به بهتر از آن تحیّت گویید یا (لااقّل) همانند آن را (در پاسخ) باز گویید كه خداوند همواره بر هر چیزى حسابرس است.

نساء آیه ۸۶

…??امیرالمومنین علی علیه السلام:
?ابِئسَ القَرینُ الغَضَبُ: یبدِى المَعائِبَ وَ یدنِى الشَّرَّ وَ یباعِدُ الخَیرَ ؛
?خشم، بدترین همراه است:

◀️ عیب ها را آشکار

◀️ بدی ها را نزدیک

◀️ و خوبی ها را دور می  کند.
?غررالحکم، ح ۴۴۱۷

??امیرالمومنین علی علیه السلام:

??دشمن ترين آفريده ها، نزد خدا دو نفرند

1️⃣◀️ مردي كه خدا او را به حال خود گذاشته و از راه راست دور افتاده است 

?دل او شيفته بدعت

?و مردم را گمراه كرده

?و به فتنه انگيزي مي كشاند 

?و راه رستگاري گذشتگان را گم كرده 

?و طرفداران خود و آيندگان را گمراه ساخته است

?بار گناه ديگران را بر دوش كشيده

?و گرفتار زشتيهاي خود نيز مي باشد.
2️⃣◀️ و مردي كه مجهولاتي به هم بافته و در ميان انسانهاي نادان امت، جايگاهي پيدا كرده است.

?در تاريكيهاي فتنه فرو رفته

?و از مشاهده صلح و صفا كور است، 

?آدم نماها او را عالم ناميدند كه نيست، 

?چيزي را بسيار جمع آوري مي كند كه اندك آن به از بسيار است

?تا آنكه از آب گنديده سيراب شود 

?و دانش و اطلاعات بيهوده فراهم آورد.

?نهج البلاغه، خطبه ۱۷

??امیرالمومنین على عليه السّلام: 

?منَ العَناءِ أنَّ المَرءَ يَجمَعُ مالا يَأكُلُ ويَبنِي ما لا يَسكُنُ ، ثُمّ يَخرُجُ إلى اللّه تعالى لا مالاً حَمَلَ ، ولا بِناءً نَقَلَ!
?يكى از رنجها اين است كه انسان چيزى را فراهم آورد كه نمى خورد

?و بنايى بسازد كه در آن سكونت نمى كند

?و سپس به جانب خداوند متعال مى رود در حالى كه نه مالى با خود مى برد و نه ساختمانى منتقل مى كند!
?نهج البلاغة، خطبه 114

…?چهار امر پنهان

✅امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: 

خداوند چهار چیز را در چهار چیز مخفی کرده است:

?1. رضای خود را در طاعتش؛ 

پس هیچ عبادتی را کوچک مشمارید که چه بسا همان عبادت، مورد رضای خدا باشد.

?2. غضبش را در گناهان؛ 

پس هیچ گناهی را کوچک مشمارید که شاید همان گناه، مورد غضب او باشد.

?3. اجابتش را در دعاها؛ 

پس هیچ دعایی را اندک مپندارید که شاید همان دعا مستجاب باشد.

?4. ولیّ و دوست خود را در میان بندگانش؛ 

پس به هیچ بنده ای بی اعتنایی نکنید که شاید همان بنده، ولیّ خدا باشد و شما او را نشناسید.
الخصال (صدوق)، ج1، ص210، ح31.