الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن عَيَّرَ مُؤمِنا بِذَنبٍ لَم يَمُت حَتّى يَركَبَهُ .[الكافي : 2/356/3.]
امام صادق عليه السلام : هر كس مؤمنى را به گناهى سرزنش كند، نميرد تا خودش آن گناه را مرتكب شود.
…بارها از کوچه پس کوچه های دلم عبور میکرد هوای دلش
برگ خشکیده ی جدا از درخت، آواره ی خیابان و سر به خاک، به نگاهی رگهای خشکیده اش به آواز رسید
تو را مرور و از خواستنت عبور می کردم
از توقف در ایستگاه با تو بودن می گذشتم و گاهی می ترسیدم
اما زمان مرا در آغوش تو آرام کرد
هوای تو از کدامین سو به کعبه ی دلم می وزد که اینچنین دل انگیز است؟
بارخدایا
عمری پس از پاییز زمستان بچشم دیدم
اما قدومش پلی به سمت بهار بود که برگهای خشکیده ی دلم را رویاند و آسمانم دلم را به طلوع آفتاب تپاند
همه چیز در حرکت بود از حس دوست داشتنش
اما من مااااااتِ با تو بودن بودم
در بهت با تو و با او بودن عاطفه اش بجانم نشست…
وَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَن تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
چه بسا چیزی را دوست نمیدارید و آن چیز برای شما نیک باشد، و چه بسا چیزی را دوست داشته باشید و آن چیز برای شما بد باشد، و خداوند به رموز کارها آشناست و مصلحت شما را میداند و شما از اسرار امور بیخبرید و مصلحت خود را چنان که شاید و باید نمیدانید.
بقره آیه ۲۱۶
الهی
تو در جویبار رگهایم جریان داری
در همه نفسهایم جاری هستی
در شگفتی های وجودم
بودنت را به تماشا گذاشته ای
هر تپش قلبم ، تو را فریاد میزند . . .
خدایا در کعبه چرا؟
تو در قلب منی ❤️ . . .
سرگشتگی ، در بادیه ها چرا؟
تو در دل منی ❤️ . . .
در بی سویی ها چرا؟
تو در جان منی ❤️ . . .
خدای من ،
عطا کن هر آنچه خیر است
و دل ها را لبریز از عشق فرما . . .
خانه دلمان را با ورود عشق ات ،عاشق تر کن…..
کینه را از دلهایمان بزدا…..
ای عطا کننده بخشش و مهربانی …..
وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ
و یاری جویید از خدا به صبر و نماز، که نماز (با حضور قلب) امری بسیار بزرگ و دشوار است مگر بر خداپرستان فروتن.
بقره آیه ۴۵