لبیک اللهم لبیک

در درونم غوغایی است که نمیدانم چگونه تو را کشف کنم
نمیدانم چگونه بخواهمت، که اجابت شور سودای دلم
گاهگاهی به ندیدن، نرسیدن و گاهگاهی به مستجاب نشدن عادت می کنمو
بازهم با علم به آن دعای استجابت در درونم سرگردانم میدارد و دگرگونم می کند
چه کنم…
در خواستنت تردیدی نیست، عشق تو را در درونم نادیده نمی گیرم
هراس دارم که باز هم در حصار نرسیدن باشم
ناخواسته عادت دیرینه را زمزمه میکنم
می دانم که می خواهمت
اما چگونه بگویمت، چگونه بخوانمت
در اعماق جانم طلوعی داری چون عشق
جدای از رسیدن یا نرسیدن
این را می دانم که در صداقتت شکی نیست
پس بی تردید
بی شک
بی آنکه به نرسیدنت بیاندیشم باز هم تو را، تو را معبودم تنها تو را می خوانم
بار الهی، معبود بی نیاز بنده نوازم، اجابت دار نیاز این بنده ی سرشار از نیازت را…