« یا ودود | شاید آخر خط » |
مرا دریاب که بی یاد تو دل دریایی ام مرداب است…
گاهی وقتها در خاطرمان چیزهای فراموش شده در ذهن جرقه ای می خورد و آتشفشانی از عشق را در تک تک سلول های وجودمان به جریان می اندازد و گدازه های عشق را به اطراف می پراکند و با پرتاب هر ذره تاب تابیدن بیش از پیش میشود
دیده ای در پی روندگی و گذر زمان قله های سخت آتشفشانی را؟!
وای به روزی که این قله ی آتشفشانی خموش وجود خمور متزلزل گردد و مواد مذابی را به راه اندازد هرچه بر سر راه دارد معدوم سازد…
پروردگارا!
دلهامان را از محبت غیر خالی بگردان که جز محبتت محبت غیر عطر وجودمان نمی بخشد
پروردگارا!
بهای جانمان بخش حتی به قیمت فراموشی حس ها و عشق ها و وجودهای فراموش ناشدنی
فرم در حال بارگذاری ...